برای از بین رفتن ترس در صحبت چیکار کنیم؟
راهکار اول: نقش بازی کنید
همین الان قیافه آدم های نترس رو در بیارید!
این ویژگی ها برای افرادی هست که می خواهند نقش بازی کنند که نمی ترسند…
سر بالا
سینه جلو
بدن بیش از اندازه خودش رو نشان می دهد
لبخند
ارتباط چشمی
قدم می زنند و یکجا نمی ایستند
شمرده شمرده صحبت می کنند
آرام قدم می زنند
اینا کارهایی هست که افرادی انجام میدن که می خوان نقش بازی کنند که نمی ترسند.
راهکار دوم: بیش از آنچه می خواهید بگویید اطلاعات داشته باشید
یکی دیگر از ترس ها این هست که می ترسیم در حین صورت موردی یادمون بره و نکته اصلی رو نگیم!
این خود عامل بزرگی برای ترسیدن هست!
برای از بین رفتن ترس در صحبت چیکار کنیم؟
به طور مثلا اگر می خواهید سه نکته در صحبت بگویید حداقل ۵ مورد توی ذهنتون داشته باشید و این کار باعث میشه که دچار کمبود حرف و مطلب نشویم
تکنیک های یادداشت نویسی به صورت کامل توی این دوره گفته شده که کلمات کلیدی رو به صورت درشت و خوانا بنویسیم
راهکار سوم: تمرین ذهنی داشته باشیم
در لحظاتی که باقی مونده تا نوبت ما برسه و بریم صحبت کنیم تمرین ذهنی داشته باشیم.
دقیقاً خودمون رو جای اون شخص بگذاریم و تمرین کنیم.
برای از بین رفتن ترس در صحبت چیکار کنیم؟
شاید بد نباشید برای تصویرسازی ذهنی حتماً به فیلم زیر نگاهی بیندازید:
راهکار چهارم: از جمع سوال بپرسید
این پرسیدن باعث می شود فرصتی به دست بیاوریم و دوباره آماده صحبت شویم.
برای از بین رفتن ترس در صحبت چیکار کنیم؟
سخنرانی یک مهارت هست و نیاز به آموزش های زیاد و تمرین فراوان دارد و هر چه قدر که ما محتوا بلد باشیم تا زمانی که چندین بار تمرین نکنیم و خودمون رو توی شرایط قرار ندهیم یاد نخواهیم گرفت.
اولین چیزی که باید مدنظر قرار بدیم اینه که هرجایی وقتی در موقعیت صحبت کردن توی جمع قرار گرفتید و متوجه شدید که استرس یا ترس داره بر شما حاکم می شه فقط کافیه ادای آدم‌هایی رو در بیارید که نمی‌ترسند، ادای آدم‌هایی رو در بیارید که با اعتمادبه‌نفس بسیار بالا توی جمع حاضر می شند و صحبت می‌کنند، لطفاً همین الآن ادای آدم‌های نترس رو در بیارید، دقیقاً همین طوریه که شما نقشش رو بازی کردید.
آدم‌های نترس معمولاً سرشون بالاست در حین راه رفتن یا در حین ایستادن، سینه حالت جلو اومدگی داره و یه کمی بدن بیشتر از اندازه طبیعیش خودش رو نشون می ده، لبخند روی چهرشون هستش، به افراد، به آدم‌ها نگاه می‌کنند، ارتباط چشمی دارند، قدم می‌زنند یه جا نمی‌ایستند، خیلی شمرده شمرده صحبت می‌کنند، قدم‌هایی که برمی‌دارند خیلی بلندتره و خُب یه سری ویژگی‌های دیگه م دارند، بنابراین در وهله‌ی اول به‌عنوان اولین قدم فقط ادای آدم‌هایی رو در بیارید که نمی‌ترسند و شجاع هستند این خودش باعث می شه که سیستم بدن خیلی سریع خودش رو طوری تنظیم بکنه که دقیقاً شبیه اون حسی باشه که شما دارید نقشش رو بازی می‌کنید یعنی اعتمادبه‌نفس بالا و کافی، این اولین قدم برای مدیریت ترس.
اما یکی از ترس‌ها توی سخنرانی اینه که نکنه ما بریم در حین سخنرانی، در حین صحبت کردن نکته‌ای رو فراموش بکنیم، جایی یادم بره چی بگم، اون جمله اصلی یادم بره یا مثلاً می خوام ۴ تا مورد رو بگم مورد دوم
یادم بره، مورد چهارم یادم بره، این‌ها رو چکار کنم؟ خود این نگرانیه تبدیل‌شده به یک عامل بزرگی برای ترسیدن و همیشه جلوی آدم‌ها رو می گیره برای اینکه نرند توی جمع صحبت بکنند، راهکار چیه؟
خُب ما توی دوره جامع سخنرانی و فن بیان خیلی تمرین‌ها رو با همدیگه انجام می دیم، خیلی همدیگه رو به چالش می‌کشیم تا ذهن طوری طراحی بشه، طوری تنظیم بشه، طوری آماده بشه که در سخت‌ترین شرایط اگر مطلبی یادمون رفت سریع یه مطلب دیگه جایگزین بشه مثل دقیقاً یک خشاب که وقتی یک فشنگ از خشاب خارج می شه خیلی سریع فشنگ بعدی میاد بالا و جایگزین می شه.
دقیقاً از این تکنیک‌ها توی دوره جامع سخنرانی و فن بیان استفاده می‌کنیم اما چیزی که الآن بخوام خدمتتون بگم و بتونید ازش استفاده بکنید اینه که خیلی راحت شما زمانی که می خوایید سه تا نکته بگید حداقل پنج تا یا شش تا نکته برای خودتون آماده بکنید و این رو آن‌قدر با خودتون تمرین بکنید با جملات مختلف بدون حفظ کردن، این‌قدر با جملات مختلف، لحن‌های مختلف، واژه‌ها و کلمات مختلف این محتوا رو تمرین بکنید طوری که واقعاً ملکه ذهنتون بشه.
حالا تصمیم بگیرید که سه تای اول رو بگید اما خیالتون از این بابت راحته که به هر دلیلی اگر مورد دوم یادم رفت سریع یه دونه از اونا جایگزین می شه، اگر مورد سوم یادم رفت یکی دیگه جایگزین می شه و اصلاً دُچار کمبود حرف نمی شم، اصلاً از این بابت نگرانی ندارم که بخوام صحبتم رو فراموش کنم، ضمن اینکه پیشنهاد می‌کنم توی سخنرانی‌های مهم و توی موقعیت‌های خیلی مهمی که حتی قراره شما به صورت دونفره با شخص مهمی صحبت بکنید حتماً یادداشت داشته باشید.
یادداشت نویسی به صورت تیتر وار که فقط کلمات کلیدی رو توی کاغذ به صورت درشت، خوانا و خوش‌خط بنویسید طوری که با یه نیم‌نگاه خیلی ساده، سطحی و گذرا سریع محتوای اون کلمه یادمون بیاد و بتونیم دقایقی در مورد اون کلمه صحبت بکنیم بنابراین تا اونجایی که می تونیم توی موقعیت‌های مهم حتماً از یادداشت استفاده می‌کنیم.
راهکار بعدی برای اینکه بتونیم فعلاً به ترسمون غلبه بکنیم در موقعیت‌هایی که ناچار شدیم صحبت کنیم بتونیم صحبت خوبی رو انجام بدیم اینه که در لحظاتی که باقی مونده تا نوبت ما برسه بریم صحبت بکنیم یا تا ما رو صدا بکنند به‌عنوان سخنران توی جایگاه حاضر بشیم و بخوایم صحبت بکنیم خوب تمرین ذهنی داشته باشیم اگر شخصی همین الآن روی سن هست و داره صحبت می کنه دقیقاً خودمون رو جای اون شخص بزاریم و تو ذهنمون تمرین بکنیم که خُب الآن اون منم که دارم این مُدلی می گم ضمن اینکه اون شخص رو داریم نگاه می‌کنیم و بهش توجه می‌کنیم مرتب خودمون رو به جای اون شخص بزاریم و به خودمون
بگیم وقتی من رفتم جاش این مُدلی راه می رم، وقتی رفتم جای اون شخص این مُدلی حرف می‌زنم، وقتی رفتم نوبت من رسید که صحبت کنم این جمله رو می گم، این کلمه رو نمی گم یا این سؤال رو می‌پرسم یا این مُدلی می‌خندم دستهام رو به این حالت نشون می دم، این مُدلی برمی‌گردم و تمامِ این‌ها رو کافیه فقط توی ذهنمون ببینیم.
این دیدن توی ذهن باعث می شه که ذهن ما و ضمیر ناخودآگاه ما یواش‌یواش خودش رو تو اون شرایط ببینه به‌طوری‌که وقتی در اون موقعیت قرار می‌گیریم دیگه آن‌چنان ترسی از اون موقعیت نداریم، مُسلماً کمی استرس وارد می شه، کمی ممکنِ دُچار حالت‌های ناملایمتی بشیم، حالت‌هایی بشیم که خیلی غیر طبیعیه در حالت عادی اما خُب این حالت‌ها خیلی سریع کنترل می شه، ظرف دو سه دقیقه اول به‌راحتی می تونیم از پسش بربیاییم و موضوع صحبت رو ادامه بدیم و اعتمادبه‌نفس خودمون رو به دست بیاریم.
خیلی راحت می تونیم در مواقعی که دُچار ترس می شیم، احساس می‌کنیم صدامون داره می لرزه، احساس می‌کنیم حرفی کم آوردیم، احساس می‌کنیم موضوع بعدی یادمون رفته، جمله بعدی یادمون رفته بلافاصله یه دونه سؤال از جمع بپرسیم و این پرسیدن سؤال باعث می شه که ما موقعیتی رو به دست بیاریم، فرصتی رو به دست بیاریم که بتونیم سریع ذهنمون رو جمع بکنیم و دوباره آماده صحبت بشیم حتی اون یکی دو دقیقه کوتاه که به ما زمان می ده تا افراد به سؤال ما فکر بکنند تا بتونند جواب سؤال ما رو پیدا بکنند کافیه برای ما، برای اینکه بتونیم ذهن خودمون رو بازیابی کنیم، دوباره همه‌چیز رو بچینیم و بعد از پاسخ حُضار بتونیم صحبتمون رو خیلی قشنگ‌تر ادامه بدیم.
امیدوارم با همین چند تا نکته ساده‌ای که گفتم و تمرینی که شما انجام می دید در ادامه بتونید خیلی راحت از پسِ شرایط اجباری سخنرانی و صحبت در جمع بربیایید.
اما نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت و مهم هست اینه که سخنرانی یک مهارتِ، یک مهارتی که نیاز به تمرین خیلی زیاد و خیلی فراوان داره، دقیقاً مثل شنا کردن هرچقدر هم که ما از روی کتاب محتوای آموزش شنا کردن رو بخونیم، حفظ کنیم بارها توی ذهنمون مرور کنیم تا زمانی که چندین و چند بار توی آب نپریم، خودمون رو در معرض شنا کردن قرار ندیم، با سختی هاش مواجه نشیم هرگز نمی تونیم شناگر خوبی بشیم بنابراین سخنرانی هم دقیقاً به تمرین خیلی زیاد نیاز داره و به‌خصوص به آموزش‌های حرفه‌ای نیاز داره.
منبع : بیشترازیک
دیدگاه بگذارید