استفاده از لطیفه در سخنرانی
استفاده از لطیفه در سخنرانی ، حتماً برای شما هم جالب خواهد بود اگر ببینید که مخاطبان سخنرانی شما، در هنگام شروع صحبت شما و در خاتمه آن، به واسطه لطیفه شما لبخندی بر لبانشان نقش میبندد.
لطیفه در سخنرانی می‌تواند بسیار کارآمد باشد. البته تعریف یک لطیفه باید با توجه و دقت بالایی همراه باشد.
اگر می‌خواهید از اطلاعات و یا حتی داستان شخص دیگری نقل قولی داشته باشید، نام بردن از او و نسبت دادن موضوع به خود شخص کاری الزامی و انجام ندادن آن خلاف اخلاق خواهد بود.
نکته دیگری که باید در هنگام تعریف کردن یک لطیفه متوجه آن بود، این است که لطیفه باید با موضوع اصلی سخنرانی شما همراهی و ارتباط داشته باشد.
تعریف لطیفه‌ای هرچند بسیار جالب که خنده زیادی نیز بر لب مخاطب می‌آورد، اگر ربطی به موضوع سخنرانی شما نداشته باشد، کار درستی نیست؛
و نکته دیگر اینکه حتی با وجود شرایط مساعد، از تعریف کردن لطیفه‌های غیر مؤدبانه بپرهیزید.
نکته های مهمی در رابطه با گفتن یک لطیفه یا طنز در سخنرانی:
از موضوعات خنده‌دار استفاده کنید:
برای اینکار کافی است به این فکر کنید که هنگامی که برای اولین بار آن را شنیدید، چقدر خندیدید؟
آیا برای کسانی که قبل از سخنرانی این لطیفه را از شما شنیده‌اند چقدر جذاب و خنده‌آور بوده است؟
لطیفه را به خاطر بسپارید و یا حتی آن را ضبط کنید:
اگر یک لطیفه را فقط برای یک بار شنیده‌اید و می‌خواهید آن را دوباره به خاطر بیاورید و در ذهن خود نگه دارید، سعی کنید آن را فوراَ بنویسید.
حتی می‌توانید آن را در جایی مثل ضبط صوت تلفن همراه خود ضبط کنید.
پوشه‌ای با عنوان لطیفه در کامپیوتر خود بسازید و آن را در کامپیوتر ذخیره نمایید؛
و اگر وبلاگی دارید، از آن در نوشته‌های خود استفاده کنید.
البته قبل از آن مطمئن شوید که به موضوع نوشته شما مربوط است.
لطیفه را به خوبی تمرین کنید:
من پیشنهاد می‌کنم که با لطیفه‌های کوتاه شروع کنید – یک مقدمه کوتاه و سپس اصل موضوع لطیفه.
برای لطیفه‌های طولانی تر، در هنگام تمرین کردن آن، همه شخصیت‌ها را کاملاً در ذهن خود ترسیم کنید.
در هنگام تمرین از زبان بدن برای القای حس بیشتر به مخاطبان بهره ببرید و آن را بارها و بارها برای افراد مختلف اجرا کنید.
گام‌‌های لطیفه را در ذهن خود داشته باشید.
لطیفه را سریع و بدون مکث تعریف نکنید.
سعی کنید همیشه قبل و بعد از جمله اصلی لطیفه یک مکث کوچک داشته باشد.
این کار مخاطبان را برای دریافت کردن لطیفه آماده خواهد کرد.
مقدمه … (مکث) … جمله اصلی … (مکث):
اگر مخاطبان شما بعد از گفتن جمله اصلی لطیفه می‌خندند، آنقدر مکث خود را طولانی کنید تا همه مخاطبان زمان کافی برای خندیدن داشته باشند.
در هنگام خندیدن هیچ‌کس صحبت نکنید.
با عکس‌العمل‌های خود، به خنده مخاطبان دامن بزنید- اما هیچ چیزی نگویید.
اجازه بدهید که بدن و صورت شما به جای شما حرف بزنند!
و اما؛
اگر مخاطبانتان بعد چند ثانیه به لطیفه شما نخندیدند، شما چند راه دارید:
راه اول: اگر لطیفه شما خیلی واضح باشد، می‌توانید چند نظر شخصی مبنی بر بی‌تفاوت بودن آن حتی برای خود شما نیز، می‌تواند کارساز باشد؛”خوب، راستش گربه من به این لطیفه خیلی خندید”
راه دوم: به کار خود ادامه دهید. هیچ عکس‌العملی در رابطه با لطیفه نشان ندهید.
در مقابل دیگران آن را تمرین کنید:
با دوستان و خانواده خود لطیفه را تمرین کنید.
آنها لطیفه‌ای که شما تعریف می‌کنید را دوست خواهند داشت حتی اگر آن را خراب کنید.
هیچ چیزی جای تمرین در مقابل دیگران را نخواهد گرفت. اگر امکان ضبط کردن فیلم خود را دارید، حتماً این کار را انجام دهید.
اگر یک نفر خندید آن هم خنده‌ای بسیار کوتاه، می‌توانید روی همان حساب باز کنید.
شما مختارید که جمله اصلی لطیف را با لحن و منش خود تطابق دهید و یا حتی کلماتی به آن اضافه کنید.
لطیفه را در دست بگیرید:
سعی کنید لطیفه را با گویش و حالت خود بیان کنید. شما باید از تمام بخش‌های لطیفه کاملاً مطمئن باشید.
از متن لطیفه، ترتیب آن، اندازه زمانی آن و مهم‌ترین بخش، جمله اصلی و خنده‌آمیز لطیفه.
اگر درباره بخشی از لطیفه شک دارید، آن را هیچ‌گاه تعریف نکنید.
در پایان توصیه می کنم چند لطیفه را تمرین کنید.
این کار تعریف کردن لطیفه در یک سخنرانی را برای شما آسان‌تر خواهد کرد.
منبع : بیشترازیک
دیدگاه بگذارید